νατροχαλκίτης

ο

(ορυκτ.) ένυδρο βασικό θειικό ορυκτό τού χαλκού και τού νατρίου με σμαραγδοπράσινο χρώμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο σύνθ., πρβλ. αγγλ. natrochalcite < natron + -χαλκίτης (< χαλκός)].